Η Ελισάβετ Στραπάτσα κατάγεται από τα Τρίκαλα
Θεσσαλίας, αλλά μεγάλωσε στο Μόναχο Γερμανίας, ως παιδί Ελλήνων μεταναστών
εργαζομένων σε χώρα του εξωτερικού. Η
αγάπη της για την Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία ήταν εμφανής ήδη από τα
σχολικά χρόνια, εκδηλώθηκε εμπεριστατωμένα ωστόσο μεταγενέστερα, και ξεκίνησε
την συγγραφή ποιημάτων, αυτοτελών διηγημάτων και ευσύνοπτων συλλογισμών.
Σπούδασε Ελληνική Κλασσική Φιλολογία στο
Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έως σήμερα, ασκεί το επάγγελμα
της Εκπαιδευτικού. Η διαμονή της στη Μύκονο, ήταν σημαντική σελίδα της
ζωής της και η ομορφιά του νησιού συνετέλεσε στη σμίλευση της λογοτεχνικής της
έφεσης. Η πρώτη της Ποιητική Συλλογή φέρει τον τίτλο Εν απουσία ήχου και έπεται
η έκδοση των υπολοίπων λογοτεχνικών της έργων. Επόμενος συγγραφικός της
σταθμός αποτελεί η φιλοτέχνηση ενός
εκτενέστερου πεζού λογοτεχνήματος καθώς και παραμυθιών. Ευχή της είναι να καταθέσει το προσωπικό της στίγμα στο
σεβάσμιο Χώρο της Τέχνης του Λόγου, των Γραμμάτων και του Πολιτισμού, στον
οποίο συμμετέχει με χαρά και τιμή.